Mevrouw Holle geeft in het sprookje de weg naar genezing aan.
Er is een moeder met twee dochters.
De ene dochter is vlijtig en is nog mooi ook en de andere is spuug lelijk en ook nog lui. De moeder echter houdt van de tweede dochter en de mooie vlijtige dochter moet hard werken.
De hard werkende dochter komt in een waterput te vallen en daar beneden blijkt een prachtige wereld te zijn;
fruit vraagt om geoogst te worden, brood is gebakken in de oven en de vreemde vrouw, mevrouw Holle, vraagt haar hulp. Aan al deze taken helpt ze mee.
Op een bepaald moment verlangt zij weer naar haar eigen wereld. Mevrouw Holle wijst haar een poort en bij het betreden van haar eigen wereld wordt ze beladen met goud.
De moeder is heel erg blij met de mooie dochter en wil dat ook haar luie dochter dit geluk ten deel valt.
De luie dochter wordt hetzelfde werk opgedragen te doen, maar daar maakt zij zich met een Jantje van Leiden van af. Ook zij komt via de put in de wonderbaarlijke wereld, maar ook in die wereld werkt zij niet echt mee.
Bij de terugkeer naar haar eigen wereld wordt de luie dochter beloont met teer.
Hoe duid ík nu zo’n sprookje?
Het sprookje heeft een duidelijke lijn: “Als je je best doet, wordt je beloond”.
Maar met zo’n gezichtspunt schiet je niet veel op. Daar wordt je niet beter van. Er zijn immers genoeg hard werkende mensen die puissant rijk zijn ten koste van anderen en een veel grotere groep mensen werkt zich een slag in de ronte, zonder dat dit aan hun rijkdom ten goede komt.
Mijn vertaling van dit sprookje is de verwijzing naar de werking, de eigenschappen, van ons bewustzijn, ons leven.
De mooie dochter heeft tot bloedens toe gewerkt en het kern werktuig van haar werkzaamheden viel terug in de bron. Eenmaal bij de bron van het leven aangekomen blijkt er een wereld te bestaan van overvloed, men behoeft het alleen maar te nemen, om Niet. Bij de terugkeer in haar eigen wereld blijft het goud aan haar plakken en is zij wél bij haar moeder geliefd.
De mooie dochter heeft dit proces al eerder doorgemaakt en zij wordt eraan herinnerd dit keer op keer te doen wanneer in haar huidige wereld de zaken niet zo lopen als gewenst, als profijtelijk zijn. Als de ondersteuning van de natuur uitblijft.
Het is een cyclus dat ons bewustzijn altijd doorloopt en veelal zonder dat wij dat zelf beseffen.
Onze activiteiten in ons relatieve bestaan, huidige leven, leiden ons niet direct naar succes van handelen.
Wat nodig is, is het contact met onze scheppende werkelijkheid.
Daar is alles voorhanden en werkzaamheden op dat niveau leiden tot succes van handelen.
Ook onze wens om gezond te zijn wordt op die manier ondersteund.